Μέρος Τρίτο
(Κατάλογος αμαρτημάτων - συνέχεια)
41) Αν έχεις ζητήσει ποτέ την ποινική δίωξη κάποιου για οποιονδήποτε
λόγο.
42) Αν έχεις δανείσει ποτέ χρήματα με τόκο.
42) Αν έχεις δανείσει ποτέ χρήματα με τόκο.
43) Αν είσαι περίεργος, αν κρυφακούς ή κρυφοκοιτάς ή ενδιαφέρεσαι για πράγματα που δεν σε αφορούν.
44) Αν αποκρύπτεις εσκεμμένα κάποιο αμάρτημα κατά τη διάρκεια της Ιεράς Εξομολογήσεως.
45) Αν συμμετείχες ποτέ σε καρναβάλια ή «αποκριάτικες διασκεδάσεις», αν μασκαρεύτηκες ποτέ ή αν κάνεις το ίδιο και στο παιδί σου.
46) Αν μούντζωσες ποτέ.
47) Αν έχεις κάνει πολιτικό «γάμο» ή αν έχεις παρευρεθεί ποτέ εκεί, ή ακόμη αν έχεις παροτρύνει κάποιους άλλους να κάνουν κάτι τέτοιο.
48) Αν φλυαρείς και κουτσομπολεύεις, αν δεν κρατάς κρυφά τα σφάλματα ή τα μυστικά των άλλων.
49) Αν αντί να κάνεις σωστά τον Σταυρό σου, δείχνεις σα να παίζεις κιθάρα στο στήθος σου, χαροποιώντας έτσι τον διάβολο.
50) Αν φίλησες με κραγιόν Ιερά Λείψανα, Ιερές Εικόνες ή άλλα Ιερά Αντικείμενα .
51) Αν δείχνεις χλιαρότητα στην Πίστη σου και γενικότερα έχεις αμφιβολίες.
52) Αν σου αρέσει να μην τηρείς τους νόμους, να μην υπακούς πουθενά και γενικότερα να σπέρνεις τον πανικό ανάμεσα στους ανθρώπους.
53) Αν είσαι αχάριστος είτε προς τον Θεό, είτε προς τους ανθρώπους, ή ακόμη αν αδιαφορείς ή αργείς να εκπληρώσεις τα τάματα που έχεις κάνει στον Θεό, την Παναγία ή τους Αγίους.
54) Αν ως γονείς, δεν έχετε τα παιδιά σας από μικρά κοντά στην Εκκλησία , αν δεν τα διδάσκετε τις Εντολές του Θεού, αν δεν τα Κοινωνάτε τακτικά όσο είναι ακόμη μικρά , όπως επίσης και αν δεν τους μαθαίνετε να Εξομολογούνται και να συμμετέχουν στα Μυστήρια της Εκκλησίας, όταν θα αρχίσουν να μεγαλώνουν.
55) Αν εορτάζεις τα γενέθλιά σου, γεγονός που αποτελεί πράξη εγωισμού, καθώς έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ταπεινοφροσύνη που διδάσκει ο Χριστός μας. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, είναι πως με τη γέννησή μας δεν συνέβη κάτι το εξαιρετικό, κάτι που να είναι άξιο εορτασμού, απλά ένας ακόμη άνθρωπος προστέθηκε στους υπόλοιπους, ο οποίος καλείται και αυτός να παλέψει για τη Σωτηρία του. Ούτε καν των Αγίων τη Γέννηση δεν Εορτάζει η Εκκλησία μας, παρά μόνο την Κοίμησή τους, καθώς τότε εισέρχονται στη Βασιλεία των Ουρανών κληρονομώντας την αιώνια ζωή. Μόνη εξαίρεση στον κανόνα αυτό αποτελούν τα τρία Πρόσωπα , που άλλαξαν την πορεία της ανθρωπότητας και συνέβαλαν τα μέγιστα για να ανοίξει ο Δρόμος προς τη Σωτηρία . Αναφερόμαστε φυσικά , πρώτα και κύρια στο Πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου, έπειτα στο Πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και τέλος στον Μέγιστο των Προφητών, τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή του Χριστού. Εκείνο λοιπόν που θα πρέπει να Εορτάζουμε εμείς οι χριστιανοί, είναι η ονομαστική μας Εορτή, καθώς εκείνη η Ημέρα ορίζεται από την Εκκλησία μας ως άξια Εορτασμού.
Στο τέλος της Ιεράς Εξομολογήσεως, καλό είναι να λέμε πάντα τη φράση «ίσως ξέχασα κάποιες αμαρτίες», έτσι ώστε εάν έχουμε παραλείψει να αναφέρουμε κάποια αμαρτήματα, είτε από αμέλεια, είτε επειδή απλά δεν τα θυμηθήκαμε τη στιγμή εκείνη, να συμπεριληφθούν και αυτά προς το παρόν στην Εξομολόγησή μας, με την προοπτική φυσικά να τα αναφέρουμε την επόμενη ή μία από τις επόμενες φορές που θα Εξομολογηθούμε. Και για να μην ξεχνάμε τις αμαρτίες μας μέχρι να φθάσουμε στον Ιερέα για την Εξομολόγηση (ή και κατά τη διάρκεια ακόμη του Μυστηρίου), οι Πνευματικοί Πατέρες συνιστούν να προετοιμαζόμαστε με επιμέλεια και να τις σημειώνουμε σε ένα χαρτί από πριν, τις στιγμές εκείνες κάθε ημέρας που μας έρχονται στο μυαλό, διότι μόνο έτσι θα κατορθώνουμε να τις διατηρούμε ακέραιες (σε ποσότητα και περιεχόμενο), έως τη στιγμή της Εξομολογήσεως που θα τις διαβάσουμε στον Πνευματικό μας Πατέρα.
Επίσης πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε εκείνο που οι Άγιοι της Πίστεώς μας, επισημαίνουν με έμφαση ανά τους αιώνες: Εάν κάποιος άνθρωπος αποκρύψει ηθελημένα από τον Πνευματικό του κατά την ώρα της Εξομολογήσεως, έστω και ένα από τα αμαρτήματά του, τότε δεν συγχωρείται κανένα από όλα τα υπόλοιπα που Εξομολογήθηκε, ακόμα και εάν έχει λάβει για αυτά από τον Ιερέα την Ευχή της Συγχώρησης. Κι αυτό συμβαίνει διότι ο Θεός μας Καλεί να μετανοήσουμε και να θεραπευθούμε από όλα μας τα αμαρτήματα και όχι μόνο από ένα επιλεκτικό μέρος αυτών, μέσα από μία ειλικρινή και συνολική παραδοχή της ενοχής μας που θα καταθέσουμε κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου, έτσι ώστε να Αποδεχθεί τη μετάνοιά μας και να μας Καθαρίσει από ο,τιδήποτε το αμαρτωλό και ζημιογόνο (για τις ψυχές μας) πράξαμε.
Ολοκληρώνοντας, πρέπει να επισημάνουμε ότι ο κατάλογος αυτός δεν γράφτηκε για να τρομάξει, ούτε για να απογοητεύσει, ούτε πολύ περισσότερο για να απελπίσει τους συνανθρώπους μας. Πρέπει να κατανοήσουμε πως η απαλλαγή από τις αμαρτίες μας πρέπει να γίνει σταδιακά και ότι σίγουρα δεν είναι υπόθεση που διεκπεραιώνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν μπορούμε να ανέβουμε με ένα σάλτο το βουνό. Χρειάζεται επίμονη, εντατική και χωρίς απελπισία προσπάθεια, η οποία πρέπει απαραιτήτως να στηρίζεται στην προσευχή, τη Μελέτη της Αγίας Γραφής, την Εξομολόγηση, τη Θεία Κοινωνία (όποτε φυσικά μας το επιτρέψει ο Πνευματικός μας) και τον τακτικό Εκκλησιασμό, όλα αυτά πάντοτε σε συνδυασμό με τη δική μας θέληση. Αυτό άλλωστε είναι που Θέλει να Βλέπει από εμάς ο Θεός: Την αληθινή προσπάθεια και την ειλικρινή διάθεσή μας για μετάνοια. Μόνο έτσι θα μας Ενισχύσει με τη Χάρη Του και θα μας Ανοίξει το Δρόμο για τη Βασιλεία Του.
(ΤΕΛΟΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου