(Μέρος Δέκατο Τρίτο)
ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΦΟΡΙΣΜΩΝ
ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟ Ε΄
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ (συνέχεια)
» Και αγκαλά είναι γνωστόν, ότι, όσοι
είναι κατηρτισμένοι τω όντι εις την ευσέβειαν, όσοι νουνεχείς και τίμιοι και
των ιερών κανόνων και θείων νόμων ακριβείς φύλακες δεν θέλουν δώσει ευηκοΐαν
εις τας ψευδολογίας των αχρείων εκείνων και κακοβούλων, επειδή όμως είν'
ενδεχόμενον να συνηρπάσθησάν τινες και παρασυρθώσι και άλλοι, δια τούτο
προκαταλαμβάνοντες εκ προνοίας εκκλησιαστικής πάσιν υμίν τα σωτήρια, και
γράφοντες μετά των περί ημάς ιερωτάτων συναδέλφων, του μακαριώτατου πατριάρχου
των Ιεροσολύμων, των εκλαμπροτάτων και περιφανέστατων προυχόντων του γένους,
των τιμιωτάτων πραγματευτών, των αφ' εκάστου ρουφετίου προκριτωτέρων και όλων
των εν τη βασιλευούση ορθοδόξων μελών εκάστης τάξεως και εκάστου βαθμού,
συμβουλεύομεν και παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν πάσιν
υμίν τοις κατά τόπον αρχιερεύσι, τοις ηγουμένοις των ιερών μοναστηρίων, τοις
ιερεύσι των εκκλησιών, τοις πνευματικοίς πατράσι των ενοριών, τοις προεστώσι
και ευκαταστάτοις των κωμοπόλεων και χωρίων, και πάσιν απλώς τοις κατά τόπον
προκρίτοις να διακηρύξητε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακοβούλων
ανθρώπων, και να τους υποδείξητε και να τους στηλιτεύσητε πανταχού ως κοινούς
λυμεώνας και ματαιόφρονας, και να προσέχητε όσον το δυνατόν εις τας απάτας
αυτών και ραδιουργίας, γινώσκοντες, ότι η μόνη απόδειξις της
αθωότητός των είναι να εμφανίσωσιν όσα γράμματα λάβωσι τυχόν εις χείρας περί
της αυτής υποθέσεως, η ειδήσεις μάθωσι, και να παρρησιάσωσιν οι μεν ενταύθα εν
βασιλευούση προς ημάς, οι δ' εν τοις έξω μέρεσιν εις τους κατά τόπον αρχιερείς
και τους διοριζομένους παρ' ημών εκκλησιαστικούς εξάρχους και τους βασιλικούς
εξουσιαστάς και διοικητάς δηλοποιούντες και παραδιδόντες και εκείνους τους
απλουστέρους, όσοι ήθελον φωραθή ότι ενεργούν ανοίκεια του ρεαγιαδικού
χαρακτήρος, καθότι οι τοιούτοι διαταράσσουσι την γενικήν ησυχίαν, και
κατακρημνίζουσι τους αδυνάτους και αθώους ομογενείς μας εις της απωλείας το
βάραθρον.
» Και τόσον υμείς οι αρχιερείς, οι μοναστηριακοί,
οι ιερωμένοι, και οι προεστώτες και ευκατάστατοι και πρόκριτοι εκάστου τόπου με
την άγρυπνον προσοχήν σας, όσον και οι λοιποί εκάστης τάξεως και βαθμού
άνθρωποι με τας εκ μέρους σας αδιαλείπτους συμβουλάς και νουθεσίας και κατά τας
πατρικάς και προνοητικάς εκκλησιαστικάς ημών οδηγίας και παραινέσεις να γενήτε
εδραίοι και αμετακίνητοι επί του κέντρου του ρεαγιαλικίου, και εξ όλης ψυχής
και καρδίας σας να διαφυλάττητε την πίστιν και κάθε υποταγήν και ευπείθειαν εις
αυτήν την θεόθεν εφ' ημάς τεταγμένην κραταιάν και αήττητον βασιλείαν, και να
αποδεικνύητε εντελώς με όλα τα πραγματικά της ειλικρινείας σημεία. Καθότι η
μετ' ευχαριστίας και ειλικρινείας υποταγή χαρακτηρίζει και την προς Θεόν αγάπην
και πίστιν, και την προς τας θείας αυτού εντολάς και τας υπαγορεύσεις των θείων
νόμων και ιερών κανόνων υπακοήν, και την ευγνωμοσύνην της καρδίας ημών δια τ'
άπειρα ελέη, όπου απολαμβάνομεν παρά της βασιλικής φιλανθρωπίας.
» Επειδή δε προς τοις άλλοις εγένετο
γνωστόν, ότι οι το σατανικόν της δημεγερσίας φρόνημα επινοήσαντες, και
εταιρείαν (=Φιλική Εταιρεία) τοιαύτην συστησάμενοι προς αλλήλους,
συνεδέθησαν και με τον δεσμόν του όρκου, γινωσκέτωσαν, ότι ο όρκος αυτός είναι
όρκος απάτης, είναι αδιάκριτος, και όμοιος με τον όρκον του Ηρώδου, όστις δια
να μη φανή παραβάτης του όρκου του, απεκεφάλισεν Ιωάννην τον Βαπτιστήν. Αν
ήθελεν αθετήσει τον παράλογον όρκον του, τον οποίον επενόησεν η άλογος επιθυμία
του, έζη βέβαια τότε ο θείος Πρόδρομος, ώστε ενός απλού όρκου επιμονή τον
θάνατον έφερε του Προδρόμου.
» Η επιμονή άρα του όρκου εις διατήρησιν
των υποσχεθέντων παρά της φατρίας ταύτης, πραγματευομένης ουσιωδώς την απώλειαν
ενός ολοκλήρου γένους, πόσον είναι ολεθρία και θεομίσητος είναι φανερόν. Εξ
εναντίας, η αθέτησις του όρκου αυτού απαλλάττουσα το γένος εκ των επερχομένων
απαραμυθήτων δεινών, είναι θεοφιλής και σωτηριώδης. Δια τούτο τη χάριτι του
παναγίου Πνεύματος έχει η εκκλησία αυτόν διαλελυμένον, και αποδέχεται και
συγχωρεί εκ καρδίας τους μετανοούντας και επιστρέφοντας, και την προτέραν
απάτην ομολογούντας, και το πιστόν ρεαγιαλίκι αυτών εναγκαλιζομένους
ειλικρινώς. Ταύτα αμέσως να κοινολογήσετε εις όλους τους γνωστούς σας, και να
κατασταθήτε όλοι προσεκτικώτεροι, ανατρέποντες και διαλύοντες ως αραχνώδη
υφάσματα όσα η απάτη και η κακοβουλία των πρωταιτίων εκείνων καθ' οιονδήποτε
τρόπον συνέπλεξε.
» Επειδή, εάν, ο μη γένοιτο, δεν ήθελε
καθαρισθή η θανατηφόρος αύτη λύμη, και φωραθώσί τινες τολμώντες εις
επιχειρήματα εναντία των καθηκόντων του ρεαγιαλικίου, κοντά οπού οι τοιούτοι
έχουσι να παιδευθώσι χωρίς ελέους και οικτιρμών (μη γένοιτο, Χριστέ βασιλεύ!),
αμέσως θέλει εξαφθή η δικαία οργή του κράτους καθ' υμών, και ο θυμός της
εκδικήσεως γενικός των εχλιϊσλάμιδων, και θέλουν εκχυθή τόσων αθώων αίματα
αδίκως και παραλόγως, καθώς αποκριματίστως ταύτα πάντα διεσάλπισεν η κραταιά
και αήττητος βασιλεία δια του εκδοθέντος και επ' ακροάσει κοινή ημών
αναγνωσθέντος υψηλού βασιλικού προσκυνητού ορισμού.
» Εκείνους δε τους ασεβείς πρωταιτίους και
απονενοημένους φυγάδας και αποστάτας ολεθρίους να τους μισήτε και να τους
αποστρέφησθε και διανοία και λόγω, καθότι και η εκκλησία και το γένος τους έχει
μεμισημένους, και επισωρεύει κατ' αυτών τας παλαμναιοτάτας και φρικωδεστάτας
αράς ως μέλη σεσηπότα, τους έχει αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης
χριστιανικής ολομελείας, ως παραβάται δε των θείων νόμων και κανονικών
διατάξεων, ως καταφρονηταί του ιερού χρήματος της προς τους ευεργέτας
ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας, ως ενάντιοι ηθικών και πολιτικών όρων, ως την
απώλειαν των αθώων και ανευθύνων ομογενών μας ασυνειδήτως τεκταινόμενοι,
αφωρισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι,
και τω αιωνίω υπόδικοι αναθέματι, και αυτοί, και όσοι τοις ίχνεσιν αυτών
κατηκολούθησαν η κατακολουθήσωσι του λοιπού, αν μη θελήσωσιν εννοήσαι την
αρπαγήν και απάτην, και επιστραφήναί τε και βαδίσαι την ευθείαν της σωτηρίας
οδόν, αν δεν αναλάβωσιν, ο εστι, τον εντελή χαρακτήρα του ρεαγιαδικού αυτών
επαγγέλματος.
» Τα αυτά δε και κατά της αρχιερωσύνης σας
και ιερωσύνης σας επανατείνομεν, εάν μη βασίσητε εις όσα εν Πνεύματι αγίω
αποφαινόμεθα δια του παρόντος εκκλησιαστικώς, εάν δεν δείξητε εν έργω την
επιμέλειάν σας και προθυμίαν εις την διάλυσιν των σκευωριών, εις την αναστολήν
των καταχρήσεων και αταξιών, εις την επιστροφήν των πλανηθέντων εις την άμεσον
και έμμεσον καταδρομήν και εκδίκησιν των επιμενόντων εις τα αποστατικά
φρονήματα, εάν δεν συμφωνήσητε τη εκκλησία του Θεού, και, εν ενί λόγω, εάν καθ'
οιονδήτινα τρόπον δολιευθήτε και κατενεχθήτε κατά της κοινής ημών
ευεργέτιδος κραταιάς βασιλείας, έχομεν υμάς αργούς πάσης
ιεροπραξίας, και τη δυνάμει του παναγίου Πνεύματος εκπτώτους του βαθμού της
αρχιερωσύνης και ιερωσύνης και τω πυρί της γεέννης ενόχους, ως την κοινήν του
γένους απώλειαν προτιμήσαντας.
» Ούτω τοίνυν γινώσκοντες, ανανήψατε προς
Θεού και ποιήσατε καθώς γράφομεν εκκλησιαστικώς, και γενικώς παρακελευόμεθα,
και μη άλλως εξ αποφάσεως, ότι περιμένομεν κατά τάχος την αισίαν των γραφομένων
αποπεράτωσιν, ίνα και η του Θεού χάρις και το άπειρον έλεος είη μετά πάντων
υμών.
» αωκα (1821), εν μηνί Μαρτίω.
» Υπεγράφη συνοδικώς επάνωθεν του ιερού
θυσιαστηρίου παρά της ημών μετριότητος και της μακαριότητός του (Ιεροσολύμων)
και πάντων των συναδέλφων αγίων αρχιερέων. »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου