(Μέρος Ενδέκατο)
ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΦΟΡΙΣΜΩΝ
ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟ Ε΄
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ
3 «ΓPHΓOPIOΣ
» Ελέω Θεού Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός
Πατριάρχης.
» Ιερώτατε μητροπολίτα... υπέρτιμε και έξαρχε Πλαγηνών, εν αγίω Πνεύματι
αγαπητέ αδελφέ και συλλειτουργέ, και ευγενέστατοι άρχοντες οι εν τη επαρχία
ταύτη, αυτόχθονές τε και ημεδαποί, τιμιώτατοι πραγματευταί, χρησιμώτατοι
πρόκριτοι των αυτόθι ευλογημένων ρουφετίων (συντεχνιών) και λοιποί απαξάπαντες
ευλογημένοι Χριστιανοί εκάστης τάξεως και βαθμού, τέκνα εν Κυρίω ημών αγαπητά,
χάρις είη υμίν και ειρήνη παρά Θεού. [... ]
» Όταν η αχαριστία είναι συνδεδεμένη και με πνεύμα κακοποιόν και
αποστατικόν εναντίον της κοινής ημών ευεργέτιδος και τροφού κραταιάς και
αηττήτου βασιλείας, τότε εμφαίνει και τρόπον αντίθεον, επειδή ουκ εστί, φησί,
βασιλεία και εξουσία ει μη υπό Θεού τεταγμένη, και πας ο αντιτασσόμενος αυτή τη
θεόθεν εφ' ημάς τεταγμένη κραταιά βασιλεία τη του Θεού διαταγή ανθέστηκεν. Αυτά
τα δύο ουσιώδη και βασικά ηθικά και θρησκευτικά χρέη κατεπάτησαν με
απαραδειγμάτιστον θρασύτητα και αλαζονείαν ο τε προσδιορισθείς της Μολδαυίας
ηγεμών, ως μη ώφειλε, Μιχαήλ και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. [... ]
» Αυτός όμως, φύσει κακόβουλος ων, εφάνη τέρας έμψυχον αχαριστίας, και
συμφωνήσας μετά του δραπέτου και φυγάδος Αλεξάνδρου Υψηλάντου, αμφότεροι
απονενοημένοι επίσης, αλαζόνες, δοξομανείς η μάλλον ειπείν ματαιόφρονες, εκήρυξαν ελευθερίαν του
γένους. Και με την φωνήν υφείλκυσαν και πολλούς των αυτόθι, διασπείραντες και
αποστόλους εις διάφορα μέρη, δια να εξαπατήσωσι και να εφελκύσωσιν εις τον
ίδιον της απωλείας κρημνόν και άλλους πολλούς των ομογενών μας.
» Δια να δυνηθώσι δε τρόπον τινά να ενθαρρύνωσι τους ακούοντας,
μετεχειρίσθησαν και το όνομα της Ρωσσικής Δυνάμεως, προβαλλόμενοι ότι και αυτή
είναι σύμφωνος με τους στοχασμούς και τα κινήματά των, πρόβλημα διόλου ψευδές
και ανύπαρκτον, και μόνης της ιδικής των ματαιοφροσύνης αποκύημα, επειδή, ενώ
το τοιούτον είναι αδύνατον ηθικώς και πολλής πρόξενον μομφής εις την ρωσσικήν
αυτοκρατορίαν, και ο ίδιος ενταύθα εξοχώτατος πρέσβυς αυτής έδωκεν έγγραφον
πληροφορίαν, ότι ουδεμίαν η είδησιν η μετοχήν έχει το ρωσσικόν κράτος εις αυτήν
την υπόθεσιν, καταμεμφόμενος μάλιστα και αποτροπιαζόμενος του πράγματος την
βδελυρίαν.
» Με τοιαύτας ραδιουργίας εσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και
οι τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, η μάλλον ειπείν μισελεύθεροι, και επεχείρησαν εις έργον
μιαρόν, θεοστυγές και ασύνετον, θέλοντες να διαταράξωσι την άνεσιν και ησυχίαν
των ομογενών μας, πιστών ρεαγιάδων της κραταιάς βασιλείας, την οποίαν
απολαμβάνουσιν υπό την αμφιλαφή σκιαν αυτής με τόσα προνόμια ελευθερίας, όσα δεν
απολαμβάνει άλλο έθνος υποτελές και υποκείμενον,τα τε άλλα και εις τα
της θρησκείας μας κατ' εξοχήν, ήτις διεφυλάχθη και διατηρείται ασκανδάλιστος
μέχρι της σήμερον επί ψυχική ημών σωτηρία.
» Αντί λοιπόν φιλελεύθεροι εφάνησαν μισελεύθεροι, αντί φιλογενείς και
φιλόθρησκοι εφάνησαν μισογενείς, μισόθρησκοι και αντίθεοι, διοργανίζοντες, φευ,
οι ασυνείδητοι με τα απονενοημένα κινήματά των την αγανάκτησιν της ευμενούς
κραταιάς βασιλείας εναντίον των υπηκόων της ομογενών μας, και σπεύδοντες να
επιφέρωσι κοινόν και γενικόν τον όλεθρον εναντίον παντός του γένους.
» Τοιαύτα τοίνυν ακούσαντες ημείς τε και πάσα η περί ημάς ιερά αδελφότης,
και όλα τα ενταύθα μέλη του ευσεβούς ημών γένους εκάστης τάξεως, κατηφείας
επλήσθημεν πολλής και καιρίας οδύνης και προήχθημεν υπό φιλοστοργίας πατρικής
και προνοίας εκκλησιαστικής αμέσως εις το να εμπνεύσωμεν υμίν τα σωτήρια.
» Και δη γράφοντες εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν τη αρχιερωσύνη σου, και ο
ίδιος αμέσως και δια των υπαλλήλων σοι ηγουμένων, ιερομονάχων και πνευματικών πατέρων
να διακηρύξης την απάτην των ειρημένων κακοβούλων ανθρώπων και να καταρτίσης τους υπό
την πνευματικήν προστασίαν σου Χριστιανούς εκάστης τάξεως εις την διατήρησιν
του πιστού ρεαγιαλικίου και της άκρας υποταγής και δουλικής ευπειθείας προς
αυτήν την θεόθεν εφ' ημάς τεταγμένην κραταιάν βασιλείαν, να διαλύσης με τας
πραγματικάς αποδείξεις της αληθείας τας πλεκτάνας των ολεθρίων εκείνων ανθρώπων
και να τους αποδείξης κοινούς λυμεώνας και ματαιόφρονας, χωρίς μήτε η
αρχιερωσύνη σου μήτε το λογικόν σου αυτό ποίμνιον να δώσητε εις τους λόγους των
και εις τα κινήματά των καμμίαν προσοχήν, μάλιστα δε να τους μισήτε και να τους
αποστρέφησθε, καθότι και η εκκλησία και το γένος τους έχει μεμισημένους, και
επισωρεύει κατ' αυτών τας παλαμναιοτάτας αράς, ως μέλη σεσηπότα τους έχει
αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης χριστιανικής ολομελείας.
» Ως παραβάται των θείων νόμων και αποστολικών διατάξεων, ως
καταφρονηταί του ιερού χρήματος της προς τους ευεργετήσαντες ευγνωμοσύνης και
ευχαριστίας, ως ενάντιοι των ηθικών και πολιτικών όρων, ως την απώλειαν των
αθώων και ανευθύνων ομογενών μας ασυνειδήτως τεκταινόμενοι, αφωρισμένοι
υπάρχουσι και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι και άλυτοι μετά θάνατον και τω αιωνίω
υπόδικοι αναθέματι και τυμπανιαίοι. Αι πέτραι, τα ξύλα και ο σίδηρος λυθείησαν,
αυτοί δε μηδαμώς. Σχισθείσα η γη καταπίοι αυτούς, ουχ ως τον Δαθάν και Αβειρών,
αλλά τρόπω δη τινι παραδόξω, εις θαύμα και παράδειγμα. Πατάξαι Κύριος αυτούς τω
ψύχει, τω πυρετώ, τη ανεμοφθορία και τη ωχρά. Γενηθήτω ο ουρανός, ο υπέρ την
κεφαλήν αυτών, χαλκούς, και η γη, η υπό τους πόδας αυτών, σιδηρά. Εκκοπείησαν
αώρως της παρούσης ζωής και προσζημιωθείησαν και την μέλλουσαν. Επιπεσάτωσαν
επί τας κεφαλάς αυτών κεραυνοί της θείας αγανακτήσεως. Είησαν τα κτήματα αυτών
εις παντελή αφανισμόν και εις εξολόθρευσιν. Γεννηθήτωσαν τα τέκνα αυτών ορφανά
και αι γυναίκες αυτών χήραι. Εν γενεά μια εξαλειφθείη το όνομα αυτών μετ' ήχου,
και ου μη μένοι αυτοίς λίθος επί λίθου. Άγγελος Κυρίου καταδιώξαι αυτούς εν
πυρίνη ρομφαία, έχοντας και τας αράς πάντων των απ' αιώνος αγίων και των οσίων
και θεοφόρων πατέρων, και αυτοί και όσοι τοις ίχνεσιν αυτοίς κατηκολούθησαν
αμεταμελήτως, η κατακολουθήσωσι του λοιπού.
» Τοιαύτα καταρώμεθα κατ' αυτών, κρουνούς δακρύων εκ των οφθαλμών ημών
αφιέντες και πλήρεις αγανακτήσεως δικαίας υπάρχοντες.
» Επειδή δε προς τοις άλλοις εγνώσθη, ότι το σατανικόν της δημεγερσίας φρόνημα
νοήσαντες και εταιρείαν (=Φιλική Εταιρεία) τοιαύτην συστησάμενοι προς
αλλήλους συνεδέθησαν και με τον δεσμόν του όρκου, γινωσκέτωσαν, ότι ο όρκος
αυτός είναι απάτης, είναι αδιάκριτος και ασεβής,όμοιος με τον όρκον του
Ηρώδου, όστις, δια να μη φανή παραβάτης του όρκου του, απεκεφάλισεν Ιωάννην τον
Βαπτιστήν. Αν ήθελεν αθετήσει τον παράλογον όρκον, τον οποίον επενόησεν η
άλογος επιθυμία του, έζη τότε βέβαια ο θείος Πρόδρομος, ώστε ενός παραλόγου
όρκου επιμονή έφερε τον θάνατον του Προδρόμου. Η επιμονή άρα του όρκου εις
διατήρησιν των υποσχεθέντων παρά της φατρίας ταύτης, πραγματευομένης ουσιωδώς
την απώλειαν ενός ολοκλήρου γένους, πόσον είναι ολεθρία και θεομίσητος, είναι
φανερόν· εξ εναντίας η αθέτησις του όρκου αυτού, απαλλάττουσα το γένος εκ των
επερχομένων απαραμυθήτων δεινών, είναι θεοφιλής και σωτηριώδης.
» Δια τούτο τη χάριτι του παναγίου Πνεύματος έχει η εκκλησία διαλελυμένον
τον όρκον αυτών και αποδέχεται και συγχωρεί εκ καρδίας τους μετανοούντας και
επιστρέφοντας και την προτέραν απάτην ομολογούντας και το πιστόν του
ρεαγιαλικίου αυτών εναγκαλιζομένους, ειλικρινώς αποτείνοντες δε τον λόγον ιδίως
και προς την αρχιερωσύνην σου αποφαινόμεθα, εάν μη βαδίσης εις όσα εν Πνεύματι
αγίω παραινούμεν δια του παρόντος εκκλησιαστικώς, εάν δεν δείξης εν έργω την
επιμέλειάν σου και προθυμίαν εις την διάλυσιν των σκευωριών, εις την αναστολήν
των καταχρήσεων και αταξιών, εις επιστροφήν των πλανηθέντων, εις την άμεσον και
έμμεσον καταδρομήν και εκδίκησιν των επιμενόντων εις τα αποστατικά φρονήματα,
εάν δεν συμφρονήσης τη εκκλησία και ενί λόγω εάν καθ' οιονδήποτε τρόπον
κατενεχθής κατά της κοινής ημών ευεργέτιδος κραταιάς βασιλείας, σε έχομεν αργόν
πάσης αρχιεροπραξίας και τη δυνάμει του αγίου Πνεύματος έκπτωτον του βαθμού της
αρχιερωσύνης και των ιερών περιβόλων απόβλητον και της θείας χάριτος
γεγυμνωμένον και τω πυρί της γεέννης ένοχον, ως την απώλειαν του γένους ημών
αιρεσάμενον και προτιμήσαντα.
» Ούτω τοίνυν, αγαπητοί αδελφοί, ανανήψατε προς Θεού και ποιήσατε καθώς
εκκλησιαστικώς υμίν γράφοντες κελευόμεθα, ότι περιμένομεν κατά τάχος την αισίαν
των γραφομένων εκτέλεσιν, ίνα και η του Θεού χάρις και το άπειρον έλεος είη
μετά πάντων υμών.
» αωκα (1821), εν μηνί Μαρτίω.
» Υπεγράφη συνοδικώς επί της αγίας Τραπέζης παρά της ημών μετριότητος, και
της μακαριότητάς του (Ιεροσολύμων) και πάντων των αγίων αρχιερέων. »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου