Δεν
πρόλαβε να σκάσει μύτη ο Φλεβάρης και ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα
υποχώρησαν Ξαφνικά και Συντονισμένα.
Σαν
να τ΄αγγιξε με το μαγικό ραβδάκι της κάποια νεράϊδα και συνάμα έριξε ένα πέπλο
πάνω τους.
Και
ενώ είναι όλα (τα προβλήματα) εδώ και βασανίζουν, αν όχι εμάς, τους
συνανθρώπους μας, όλοι τα βλέπουν Θολά, Απόμακρα.
Τώρα
το ειδικό βάρος δίνεται στις Εκλογές.
Αυτές
με τον πομπώδη αλλά ανούσιο τίτλο «Αυτοδιοικητικές»
Και
εκεί που νόμιζα «Ο Τάλας» ότι «Αυτοδιοίκηση» σημαίνει να εκλέγεις μόνος σου –
εσύ ο πολίτης– τους τοπικούς σου «άρχοντες», βρέθηκα προ εκπλήξεως.
Ξέρεις
τί είναι στα στερνά σου, να μαθαίνεις
ότι :
ΟΧΙ η
τοπική κοινωνία αλλά ο ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ μηχανισμός καθορίζει και προτείνει ποιούς θα
πρέπει να ψηφίσουμε.
Και
εμείς τα χαϊβάνια νομίζαμε ότι πρέπει να διαλέγουμε ανάμεσά μας, μέσα από τον
τόπο μας τους πιο άξιους.
Πρρρρρ!
Ρε χαϊβανια....!!!!
Το
Κόμμα δίνει το Χρίσμα και εσείς ακλουθάτε.
Σαν τα ζα ένα πράμα.
Το
Κριάρ.. μπροστά και οι προβατίνες ξωπίσω.
Ελεύθερη
Βούληση όχι αηδίες.
Ή
έχουμε Δημοκρατία ή δεν έχουμε. Αμ
πως.!!!
Η
Υπέρτατη αλήθεια λοιπόν – Το Κόμμα – δίνει το Χρίσμα (και τοποθετεί).
Το
Ζερβό προτείνει αριστερούς, Το Δεξί προτείνει δεξιούς, το Τρίτο το......
κεντρώο προτείνει τσι δικοί του και πάει (κ)λέγοντας.
Ο
καθείς το δικό του κομματόσκυλο. Τους
δίνει το πως είπαμε;;;;;;
Άει
γειά σου. Το Χρίσμα.
Χρίσμα
από όσο θυμάμαι δίνανε
·
οι
Βασιλείς (που κυβερνούσαν ελέω Θεού)
·
και
ο Υψιστος – Κύριος – Θεός. Ο οποίος ήταν
και είναι ο Βασιλεύς των Ουρανών. (των ουρανών βέβαια αλλά Βασιλεύς).
Αυτό
το παραπάνω, (Βασιλιάς – Χρίσμα- Δημοκρατία) συνάδει;;;;;;;;
Γιατί
από όσο μου είχαν διδάξει (στα Αρχαία) Δημοκρατία = Δημο+Κρατία = Δήμος +
Κράτος = Δήμος + Εξουσία = Η Εξουσία του Δήμου = Η Εξουσία του Λαού.
Δηλαδή
ο ΛΑΟΣ (λαός) έχει την εξουσία να αποφασίσει ποιός θέλει να είναι ο Άρχων του.
Η
καταπάτηση της Ηθικής αλλά και Πολιτικής διάστασης της Δημοκρατικής
Εκπροσώπησης – Επιλογής και Εκλογής είναι προκλητική και απαράδεκτη.
Προβάλλεται
δεν από όλα τα ΜΜΕ (μαγαζάκια προώθησης των κομματικών συμφερόντων) χωρίς
καμμία αιδώ.
Η
ταύτιση δε όλων των κομμάτων – κομματιδίων σε αυτή την γραμμή (από το άκρως
δεξιό μέχρι και το άκρως αριστερό) είναι τέτοια που αρχίζεις να μην διακρίνεις
την «κόκκινη γραμμή» που τα ξεχωρίζει.
Μιλάμε για απόλυτη ταύτιση.
Αν
όλο αυτό είναι Δημοκρατία εγώ να κάτσω να με .........χέσετε πάλι.
Εκτός
και αν ΅
*«Η Δημοκρατία την οποία βιώνουμε είναι η
Δημοκρατία του ¨δημοσίου πράγματος¨
(res publica). Αυτή η Δημοκρατία είναι η
κοινωνία των ομοιωμάτων, όπως θα έλεγε ο ιταλός φιλόσοφος Περνόλα, και η κοινωνία του θεάματος, όπως την είχε προβλέψει ο Γκι Ντεμπόρ.
Μέσα
από τους όρους αυτούς η Δημοκρατία έχει απολέσει την ουσία της ως δημοκρατίας. Εχει καταστεί ένας κενός λόγος... και εν τέλει έχει διαστραφεί
σε κομματοκρατία.
Αυτό
σημαίνει ότι η Δημοκρατία είναι πλέον ένας θερμός όρος, ο οποίος πρέπει να
ανατραπεί μέσω της επαναφοράς της δημοκρατίας στην
ουσία της που δεν είναι άλλη από την ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΗ
Δημοκρατία, την Δημοκρατία εκείνη στην οποία κάθε φωνή ατομική είναι ακουστή και ΔΕΝ Υποτάσσεται στο διαφωτιστικό πρόταγμα της πλειοψηφίας .
Ισα –
ισα η Δημοκρατία οφείλει να εδράζεται
πάνω στις αξιώσεις της μειοψηφίας και όχει πάνω στην διαφωτιστική αυταπάτη της
γενικής βούλησης.
Αρα,
ΠΡΕΠΕΙ να ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ της
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και ΟΧΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΣΣΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ¨ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ¨.
»
*απόσπασμα
από συνέντευξη του Στέφανου Ροζάνη στην δημοσιογράφο Πόλυ Κρημνιώτη με τίτλο
«Αυτή η δημοκρατία είναι κοινωνία ομοιωμάτων»
(Εφημερίδα Αυγή – 24/11/2013 -
ολόκληρη η συνέντευξη στο www.avgi.gr )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου