Χαλκιδική: Δικάζονται για… να δικαιολογήσουν το ξύλο και τους τόνους χημικά |
Ανθρωποκυνηγητό, δακρυγόνα, χημικά, σπασμένα τζάμια αυτοκινήτων, σπασμένα πόδια, τραυματίες, ποδοπάτημα, ξύλο ξανά ξύλο, τρέξιμο, ξανά δακρυγόνα, ηλικιωμένος στο νοσοκομείο, ΜΑΤ χτυπούν διαδηλωτές, ΜΑΤ τρέχουν σαν λυσσασμένα σκυλιά, «δεν αντέχω άλλο, θα πεθάνω», «με συλλαμβάνουνε», «φέρε Μαλόξ», «με χτυπάνε», «δεν έκανα τίποτα!», « Η Ελένη έπεσε κάτω, σηκώστε την», «χάσαμε την Αγγελική», «ανεβείτε στην καρότσα να φύγουμε!», «τρέξτε όσο μπορείτε» «καθάρματα τι σας κάναμε;».
Οι εικόνες, οι φωνές, η μυρωδιά των δακρυγόνων, ο πόνος από τα γκλομπ και τις κλωτσιές, στριφογυρίζουν ακόμη στο μυαλό όσων έζησαν την μεγαλύτερη σε καταστολή πορεία που έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια στην Β. Ελλάδα. Που αλλού; Στην Χαλκιδική φυσικά.
Ήταν 21 Οκτώβρη του 2012 όταν κάτοικοι των χωριών της Β.Α. Χαλκιδικής, αλληλέγγυοι από την Θεσσαλονίκη, δημοσιογράφοι και φωτογράφοι ανέβηκαν στις Σκουριές σε μια πορεία στο βουνό που θυσιάζεται καθημερινά για τα κέρδη των χρυσοθήρων.
Δεκατέσσερις από αυτούς που συνελήφθησαν εκείνη την μέρα δικάστηκαν στις 21/11/2013 στο Δικαστικό Μέγαρο Πολυγύρου για στάση, αντίσταση κατά της αρχής και αθωώθηκαν οι δέκα, με τους τέσσερις να δέχονται προσχηματικές ποινές και να ασκούν έφεση, η οποία δικάζεται στις 10 Νοέμβρη στο Εφετείο Θεσσαλονίκης.
Έπρεπε να δικαιολογηθούν οι τόνοι των χημικών που ρίχτηκαν, η ασύμμετρη βία και καταστολή που εφαρμόστηκε με ζήλο στις πλάτες ειρηνικών διαδηλωτών, ενάντια στην καταστροφή του τόπου τους από τους Καναδούς χρυσοθήρες και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Το θέατρο με τις στημένες δίκες συνεχίζεται με την ελπίδα να κάμψουν το ηθικό μας αλλά και την οικονομική μας εξάντληση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου