28η ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΑΡΑΓΕ ;;;

Πριν από 76 χρόνια ζούσε σε τούτο δω τον τόπο,

ένας μικροκαμωμένος μπούλης, πουτανε και στρατιωτικός,

αλλά μιας και είχε κάνει μεταφτουχιακά στας Ευρώπας και δη στας Γερμανίας,

ήξευρε κάτι τις παραπάνω από τους εντόπιους,  τους εγχώριους.

Ανάμεσα δε, στους μπουνταλάδες, ξανθοκώληδες, ο τσουπωτούλης

και πατομπούκαλος Γιαννάκης, ήταν πρώτος και καλύτερος.

Και λεγόταν Γιαννάκης, όχι για τίποτις αλλό, απλά εβαπτίστη Γιαννακης.

O Little John, το λοιπόν,  απεφοίτησε, από την Πολεμικήν Ακαδημία του Βερολίνου με σημαντικές διακρίσεις.

O περί ου ο λόγος, λεγόταν μέχρι και τα στερνά του,  John Metaxas, και δεν ήταν κονιάκ.  Ηταν Στρατιωτικός πετυχεσάμενος και αργότερα δικτάτωρ.

Δικτάτωρ, σαν κι αυτούς που συνεχίσαμε νά΄χουμε και στα χρόνια που ακολούθησαν

και ας προσπαθούσαν να μας ρίξουνε στάχτη στα μάτια ότι ήντουσταν όλοι τους δημοκράτες.

Μόνο που τούτος ο Δικτάτωρ, ο Γιαννάκης ο Μεταξάς, μπορεί να ήτο κοντός και στρουμπουλός και ελαφρώς μύωψ, ήταν όμως οriginal και veritable Δικτάτορας.

Δεν ήτο καμμιά κρυφολουλού, που το παίζει ελεύθερη και ωραία και στο καπάκι δημοκράτισα και δεν είναι παρά μια υπαλληλίσκα δευτέρας διαλογής.

Στο φινάλε φινάλε, ο Γιαννάκης είχε καπνιστεί και με την μπαρούτι του πολέμου.

Τούτοι δω, οι σύγχρονοι, να΄ναι το πολύ πολύ καπνισμένοι από κάνα φούμο

ή στριφτό ή στο τσακίρ κέφι από καμμιά γουρουνοπούλα στα κάρβουνα σε χασαποταβέρνα στο έβγα της εθνικής οδού.

Ο Γιαννάκης, έμεινα γνωστός και ξακουστός για το «ΟΧΙ» που φέρεται να είπε

στους Ιταλούς, που τότε ήταν Φασίστες αλλά τώρα είναι φίλοι μας Ευρωπαίοι,

που ήθέλαν να μπουν στην Ελλάδα και να μας πιάσουν τον κώλο.

Τον κώλο τελικά μας τον έπιασαν για τα καλά οι Γερμανοί που τότε ήταν Ναζιστές, αλλά τώρα είναι και αυτοί Φίλοι μας, Ευρωπαίοι.

Είναι απορίας άξιο, που ενώ και οι Τούρκοι μας έπιασαν και αυτοί τον κώλο, και όχι μόνο,  δεν είναι φίλοι μας.

Ίσως γιατί αυτοί Δεν είναι Ευρωπαίοι.

Εγώ προσωπικά θεωρώ ρατσιστικό να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους

σε Ευρωπαίους ή μή,  σε δυτικούς και ανατολικούς.

Οταν όλοι σου πιάνουν τον κώλο, και όχι μόνο, και το πρόβλημά σου είναι αν το κωλοδάχτυλο σού΄ρχεται από την ανατολή ή από τη δύση, ε, πως να το κάμνουμε.

Μια δόση ανωμαλίας την έχεις.

Τέλος πάντων, όταν ο Johnny ο Μεταξάς, είπε «ΟΧΙ» ήταν 28 Οκτώβρη του 1940.

Και μετά ακολούθησε μια λυσσαλέα επίθεση στη χώρα, με πολλά θύματα και μεγάλο κόστος.

Η αντίσταση δε λέω ήταν γενναία.

Αλλά κράτησε λίγο.

Μόλις λευθερωθήκαμε, μπήκαν μέσα οι Αγγλοι και μας έπιασαν και αυτοί τον κώλο.

Οι Αγγλοι μπήκαν ως φίλοι μας και μας γαμήσανε, απελευθερωτικά.

Τώρα οι Αγγλοι, μπορεί να μην είναι φίλοι μας, αλλά είναι Ευρωπαίοι και εμείς τους αφήνουμε, να μας τον πιάνουν γιατί αυτοί ξέρουν.

Μετά έφυγαν οι Αγγλοι αλλά πριν έκαναν τις απαραίτητες συστάσεις στους Αμερικάνους, που ήρθαν στο καπάκι και μας πιάσαν και αυτοί τον κώλο.

Εμείς όμως που΄μαστε λαός φιλόξενος τους αφήσαμε να μας τον πιάνουν ίσαμε τα τώρα.

Μέσα σε 76 χρόνια οι Γερμανοί, που είναι Ευρωπαίοι και «φίλοι» μας – λέμε τώρα – ξανάρθαν.

Αυτή τη φορά χωρίς να μας ρωτήσουν. «Θέλετε να μπούμε να σας πιάσουμε τον κώλον»;

Μπήκαν και μας τον πιάσανε και δεν λένε να τον αφήκουν.

Είμαστε γλυκόκωλοι, πως να το κάνουμε. 

 Μόνο που τώρα στις μέρες μας, μπορεί να υπάρχουν ΓιαννηδE_SE_S, αλλά δεν ήταν Δικτάτορες, για να μπορούν να πουν «ΟΧΙ» - «ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΜΑΣ ΗΣΥΧΟ»!!

Οι σύγχρονοι ΓιαννΑΚΗδE_SE_S, είναι ΔημοκράτE_SE_S .

Δηλαδή, τους αρέσει ο διάλογος και η ελευθερία.

Καθότι η αντίσταση και το «όχι» οδηγούν σε αδιέξοδες καταστάσεις.

Και όπως ξέρουμε «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».

Η Δημοκρατία των Αριστερών – των Δεξιών – των Κεντρώων και των Ενδιάμεσων,

αφήνει τις θύρες ορθάνοιχτες, νά΄χουν χώρο να μπαινοβγαίνουν τα ΕυρωΠΕΗ

και να μας πιάνουν τον κώλο και όχι μόνο, if you know what I mean.

Η συνεργασία μας, η υποταγή μας, η συναίνεσή μας και η προθυμία μας να διευκολύνουμε την διείσδυση, ώστε να υπάρχει διπλή και τριπλή απόλαυση κατά την είσοδο του ΕυρωΠΕΟΥΣ, λέγεται Δημοκρατική Συμπεριφορά ΕυρωΠΕΟΥΣ Εταίρου.

Μετά από τόσο χούφτωμα και δακτυλοκώλιασμα και γενικότερα γαμ@σι,  ΕυρωΠΕΗκό πάντα, αναρρωτιέμαι γιατί αυτός, ο Μή Δημοκράτης αλλά Δικτάτωρ, είπε «ΟΧΙ», τότε την 28^η Οκτωβρίου.

Τελικά τί είναι καλύτερο, να λες «ΟΧΙ» στην εισβολή – στην κατοχή και στην υποδούλωση ως επαίσχυντος Δικτάτωρ  ή να προσυπογράφεις «ΝΑΙ σε όλα»  ως Δημοκράτης ;;;???

Υπαρχει κανεις να μου απαντήσει ;;;