Μέρος Πρώτο
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι ομοφυλόφιλοι
ονομάζονται ΑΔΕΡΦΕΣ;
Παρ' ότι στην σύγχρονη εποχή, η
ομοφυλοφιλία αποτάσσεται -υποκριτικά- από την χριστιανική Εκκλησία, ως κάτι
ανόσιο και μιαρό, εν τούτοις δεν ήταν ανέκαθεν αυτή η στάση της ...;
Ο πρώτος γάμος μεταξύ ανδρών δεν έγινε το
2008 στην Τήλο, αλλά, σύμφωνα με πλείστες ιστορικές μαρτυρίες, τον θ΄ αι. μ.Χ.
στην Κωνσταντινούπολη. Ένας άξεστος ιπποκόμος, φτωχός κι αγράμματος χωριάτης,
αλλά όμορφος και με ωραία κορμοστασιά νέος, νυμφεύτηκε τον Νικόλαο, ηγούμενο
μοναστηριού . . .
Ο γάμος του Βασιλείου Α΄
με τον Ιωάννη, όπως μας τον διασώζει στη «Χρονογραφία» του ο βυζαντινός
αξιωματούχος (κουροπαλάτης και μέγας δρουγγάριος της βίγλας), Ιωάννης
Σκυλίτζης. Διακρίνονται από αριστερά: Η μητέρα του Ιωάννη, Δανιηλίδα, το ζεύγος
των μελλονύμφων Βασίλειος - Ιωάννης, ο ιερέας, που τελεί τον γάμο και πίσω του
άλλοι ιερείς, ενώ ανάμεσα στο ζεύγος και στον ιερέα φαίνεται ανηγμένο το
Ευαγγέλιο.
*
. . . και μερικά χρόνια αργότερα έναν άλλο
άνδρα, γιό πλούσιας χήρας, τον Ιωάννη. Μέσω αυτών των γάμων απόκτησε
διαδυνδέσεις στην Κωνσταντινούπολη και σύντομα έγινε "παρακοιμώμενος"
του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄. Αργότερα, μέσα σε ένα λουτρό αίματος και οργίων
κατάφερε να κατακτήσει ο ίδιος το θρόνο. Πρόκειται για τον Βασίλειο Α' τον
Μακεδόνα, τον πρώτο αυτοκράτορα της Μακεδονικής -λεγόμενης- δυναστείας.
Οι γάμοι αυτοί του Βασιλείου με άνδρες
είναι οι πρώτοι, που τεκμηριώνονται από ιστορικές πηγές, δεν είναι όμως
πρωτόγνωροι στη χριστιανική παράδοση. Οι γάμοι μεταξύ ανδρών, ή
"ενώσεις", ή "αδελφοποιήσεις", όπως συγκαλλυμένα ενίοτε λέγονται,
έχουν πολύ βαθιές ρίζες στο χριστιανισμό ξεκινώντας από τη Βίβλο και φθάνοντας
μέχρι τις μέρες μας.
Καθώς, η ομοφυλοφιλία, δεν ήταν -ούτε και
είναι- άγνωστο φαινόμενο στις τάξεις της Εκκλησίας (τουναντίον μάλιστα), για να
δώσει μια νομιμοφάνεια στις σχέσεις αυτές, επινόησε την λεγόμενη «αδελφοποίηση»
(ή «αδελφοποιία»). Με την ορολογία αυτή, νοείται η με θρησκευτική τελετή -δήθεν
πνευματική- ένωση δύο ανδρών, για την οποία γράφτηκε και επίσημη ευχή «εις
Αδελφοποιίαν πνευματικήν», που διαβαζόταν από τον ιερέα μπροστά από το
Ευαγγέλιο. Η «Ακολουθία της Αδελφοποιίας» όμως, είναι ολόιδια με την Ακολουθία
του -γνωστού ετερόφυλου- Γάμου (ζευγάρι εμπρός από τον ιερέα, Ευαγγέλιο, κεριά,
κουμπάρος, συγγενείς κ.τ.λ.).
Στην πραγματικότητα δηλαδή, δεν πρόκειται
για καμμία πνευματική ένωση, αλλά για κανονικό γάμο μεταξύ ανδρών και ευλογία
από τον ιερέα της σαρκικής ομοφυλόφιλης ένωσης. Αυτό ομολογείται και από το
ίδιο το «Πηδάλιον», στο οποίο αναφέρεται χαρακτηριστικά, ότι οι άνδρες κατά την
αδελφοποιησία «υπανδρεύονται αναμεταξύ των». Το «Πηδάλιον»
απαγορεύει τέτοιες τελετές χαρακτηρίζοντας τους νυμφίους ως«ψευδαδελφοποιητούς»,
που ικανοποιούν «τας ηδονάς και τα σαρκικά των θελήματα»:«Η δε
λεγομένη αδελφοποιησία είναι εμποδισμένη από το λε' κεφ. του ιγ΄ τίτλου του ε'
βιβλίου του νόμου (σελ. 217, της Γιουρ Γραικόρ.) τελείως να μην γίνεται, και
αποβεβλημένη εστίν από την Εκκλησίαν του Χριστού ...; Όθεν η τοιαύτη
αδελφοποιησία όχι μόνον δεν γίνεται, ή λογίζεται τελείως εμπόδιον εις το να
υπανδρεύωνται αναμεταξύ των οι τοιούτοι ψευδαδελφοποιητοί, αλλ' ουδέ όλως
πρέπει να γίνεται. Απόβλητον γάρ εστι τούτο από την Εκκλησίαν του Χριστού, ως
πολλών κακών και απωλείας πρόξενον ψυχικής εις τους περισσοτέρους, και ύλη δια
να πληρόνουν τινες τας ηδονάς και τα σαρκικά των θελήματα, καθώς η δοκιμή μυρία
έδειξε τα παραδείγματα κατά διαφόρους καιρούς και τόπους». («Πηδάλιο»,
«Περί συνοικεσίων», κεφάλαιο Ι') Οι άνδρες («ψευδαδελφο- ποιητοί»)κατά
την αδελφο- ποιησία «υπανδρεύονται αναμεταξύ των» ικανοποιώντας «τας ηδονάς και
τα σαρκικά των θελήματα». «Πηδάλιον».
Τις ίδιες λέξεις (αδελφοποίησις,
αδελφοποίητος) χρησιμοποιούν οι ιστορικοί στην περίπτωση της ένωσης στην
εκκλησία των Βασιλείου - Νικολάου, όπου δεν υπάρχει καμμία νύξη φυλετικής ή
οικογενειακής παραμέτρου για τη σχέση, ούτε για ανταλλαγή αίματος. Δεν έχει
στρατιωτική σημασία, ούτε αναφέρονται συνθήκες, που να την προκάλεσαν (π.χ.
διάσωση από κίνδυνο, σοβαρή ασθένεια κ.λπ..) Τόσο ο Βασίλειος όσο και ο
Νικόλαος είχαν ζώντες αδελφούς με τους οποίους διατηρούσαν τακτικές και στενές
επαφές, έτσι η πράξη τους δεν ήταν αποτέλεσμα επιθυμίας να αποκτήσουν αδελφό.
Για τον Βασίλειο αναφέρονται τουλάχιστον δύο αδελφοί, οι Βάρδας και Μαριανός,
οι οποίοι μάλιστα τον βοήθησαν στην μετέπειτα οργάνωση της δολοφονίας του
αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄, ο δε Νικόλαος είχε αδελφό ένα γιατρό, ο οποίος -όπως θα
δούμε παρακάτω- φρόντισε να έρθει ο Βασίλειος σε επαφή με την αυτοκρατορική
αυλή.
(συνεχίζεται...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου